پیامد افزودن خوراکی جین سنگ سرخ با یا بدون ال-کارنیتین بر اندازه ی چربی درون شکمی و عملکرد جوجه های گوشتی

این پژوهش برای بررسی پیامدهای افزودن خوراکی جین سنگ سرخ کره ای با یا بدون ال-کارنیتین بر اندازه ی چربی درون شکمی و عملکرد جوجه های گوشتی با چیدمان فاکتوریل 3×3×4 با 12 تیمار و سه تکرار (هر تکرار 15 جوجه روی هم 540 جوجه) با طرح پایه ی کاملا تصادفی اجرا گردید. فاکتور های آزمایشی این پژوهش شامل فاکتور افزودنی با 4 سطح که دربرگیرنده ی افزودن 50/0 درصد پودر ریشه ی جین سنگ سرخ کره ای، 50 میلی گرم ال کارنیتین، 50/0 درصد پودر ریشه ی جین سنگ سرخ کره ای + 50 میلی گرم ال-کارنیتین و صفر درصد افزودنی به هر کیلوگرم جیره بودند و فاکتور دوره ی آزمایش (سن) با سه سطح دوره ی آغازین، دوره ی رشد و دوره ی پایانی. یافته های این پژوهش نشان دهنده ی اختلاف معنی دار در سطوح مختلف افزودنی، دوره و برهمکنش افزودنی و دوره در درصد چربی درون شکمی نسبت به وزن لاشه ی خوردنی و وزن زنده می باشد. آنالیز آماری اثرات اصلی نشان داد که بیشترین اندازه ی اندوخته ی چربی درون شکمی در گروه بدون افزودنی و کمترین اندازه ی اندوخته ی چربی درون شکمی در جوجه هایی بود که جین سنگ را دریافت کرده بودند. همچنین چربی درون شکمی دوره ی پایانی بیشتر از دیگر دوره ها است. در میان برهمکنش افزودنی و دوره، جوجه هایی که جین سنگ را در دوره ی رشد دریافت کردند کمترین اندازه ی اندوخته ی چربی درون شکمی (نسبت به وزن لاشه ی خوردنی و وزن زنده) و جوجه هایی که جیره ی بدون افزودنی در همه ی دوره های سنی دریافت کردند، بیشترین اندوخته ی چربی درون شکمی را داشتند. سنجش آماری میانگین تیمارهای آزمایشی نشان داد که خوراندن جین سنگ، ال-کارنیتین یا هر دو به جوجه های گوشتی در دوره ی آغازین، رشد یا پایانی، اندازه ی کلسترول، ldl و vldl سرم خون جوجه ها را در پایان دوره ی آزمایش کاهش داده است (05/0p<). همچنین، اندازه ی hdl سرم خون جوجه هایی که در همه ی دوره ی آزمایش هیچ افزودنی دریافت نکردند، با جوجه هایی که ال-کارنیتین را در دوره ی آغازین و رشد دریافت کردند تفاوت معناداری نداشته است، ولی از دیگر تیمارهای آزمایشی کمتر شده است (05/0p<). ویژگی های عملکردی مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی برای فاکتور افزودنی و برهمکنش افزودنی و دوره در این پژوهش معنادار شده است ولی در وزن پایانی با یکدیگر اختلاف معنی داری وجود نداشت. در میان تیمارهای آزمایشی (برهمکنش افزودنی و دوره)، کمترین مصرف خوراک در تیمار ال-کارنیتین در دوره ی رشد و بیشترین مصرف خوراک در گروه بدون افزودنی بوده است. همچنین، جوجه هایی که جین سنگ را در دوره ی پایانی، ال-کارنیتین را در دوره ی آغازین و ال-کارنیتین را در دوره ی رشد دریافت کردند، کمترین ضریب تبدیل غذایی را داشتند. همچنین، جوجه هایی که ال-کارنیتین را در دوره ی رشد دریافت کردند، کمترین وزن را پیدا کردند. تجزیه واریانس هورمون های رشد، انسولین، t4 و نیز گلوگز خون جوجه های در اثرات اصلی افزودنی، دوره و برهمکنش افزودنی و دوره معنادار شد. یافته های این آزمایش نشان می دهد که در پایان دوره ی آزمایش (47 روزگی)، اندازه ی هورمون رشد جوجه هایی که تیمارهای جین سنگ در دوره ی رشد، جین سنگ در دوره ی پایانی، ال-کارنیتین در دوره ی رشد، ال-کارنیتین در دوره ی پایانی، آمیخته ی جین سنگ با ال-کارنیتین در دوره ی رشد و پایانی دریافت کردند بیشتر از گروه بدون افزودنی شده است. همچنین، اندازه ی هورمون انسولین جوجه هایی که تیمارهای جین سنگ در دوره ی آغازین و دوره ی رشد، ال-کارنیتین در دوره ی آغازین و دوره ی رشد، آمیخته ی جین سنگ با ال-کارنیتین در دوره ی آغازین و در دوره ی رشد دریافت کردند کمتر از گروه بدون افزودنی گردیده است. اندازه ی هورمون t4 جوجه های دریافت کننده ی تیمارهای جین سنگ در دوره ی پایانی، ال-کارنیتین در دوره ی پایانی و آمیخته ی جین سنگ با ال-کارنیتین در دوره ی پایانی بیشتر از گروهی شده است که جیره های بدون افزودنی دریافت کردند. همچنین، جوجه هایی که در دوره ی پایانی جین سنگ دریافت کردند، کمترین اندازه ی گلوگز خون را نشان دادند. بر پایه ی یافته های این پژوهش، افزودن جین سنگ، ال-کارنیتین و آمیخته ی جین سنگ با ال-کارنیتین به جیره جوجه های گوشتی، در دوره های آغازین، رشد و پایانی، با کاهش چربی درون شکمی و برخی از فراسنجه های خونی و مصرف خوراک، همچنین افزایش برخی هورمون ها، راندمان غذایی بهبود بخشیده است بدون آنکه وزن پایانی را کاهش دهد.